Kancelaria Prawna Skarbiec

Wiele osób posiadających rezydencję podatkową Abu Zabi, Dubaju czy innego emiratu sądzi, że przed podwójnym opodatkowaniem w ZEA i w Polsce chroni go dwustronna umowa zawarta między tymi państwami. Ale tak nie jest. Wszystko dlatego, że rezydencja emiratu to nie to samo co obywatelstwo ZEA, a bez tego drugiego umowa nie zapewnia ochrony.

W literaturze podejmującej problematykę firm rodzinnych często powielana jest teza, że wskaźnik ich biznesowych niepowodzeń jest wysoki, a długowiecznością cieszą się jedynie nieliczne. Sugeruje się, że większość firm rodzinnych funkcjonuje nie dłużej niż przez trzy pokolenia, nie dając szansy rozwinąć skrzydeł następnym pokoleniom. Fani kultowego serialu HBO „Sukcesja” mogą nabrać przekonania, że firmy rodzinne są bardziej kruche niż inne formy przedsiębiorstw, panuje w nich chaos i bezpardonowa walka o schedę po założycielu. Jak więc mówić o przezwyciężaniu „klątwy trzeciego pokolenia”, kiedy przedstawiciele drugiego traktują firmę - używając sienkiewiczowskiej frazy - jak „postaw czerwonego sukna” wyszarpując je sobie nawzajem.

Przed sądem w Waszyngtonie toczy się przeciw Google proces o praktyki monopolistyczne. Ciekawostką sprawy jest podniesiony wobec giganta informatycznego zarzut wykorzystywania tajemnicy adwokackiej do utajniania dokumentacji oraz korespondencji wewnętrznej, które mogłyby w przyszłości zaszkodzić Google w sądzie.

Czy to nie dyskryminacja, że jeden członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności za zobowiązania spółki przez zgłoszenie w porę wniosku o ogłoszenie jej upadłości, podczas gdy inny nie może tego zrobić tylko dlatego, że spółka miała jednego wierzyciela? Czy organy mogą dochodzić zapłaty podatków od takiego członka zarządu bez wcześniejszego wykazania, że działał on w złej wierze albo w sposób niedbały? Z takimi pytaniami do Trybunału Sprawiedliwości UE wystąpił niedawno polski sąd.

Prawne problemy ze sztuczną inteligencją narastają wraz z dynamicznym rozwojem technologii AI. System regulacyjny nie nadąża nie tylko za tworzeniem prawa wyznaczającego granice dla nowej technologii, ale też złożonością procesu tworzenia algorytmów, które często są utajnione. Obecne regulacje nie są adekwatne, co prowadzi do skrajnie różnych rozstrzygnięć kwestii odpowiedzialności, praw autorskich i kwestii etycznych w różnych zakątkach świata. Naszą odpowiedzialnością jest zrozumieć, przewidywać, projektować i regulować, w tym prawnie, nową rzeczywistość.

W 2023 r. weszło w życie unijne rozporządzenie ustanawiające mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (z ang. Carbon Border Adjustment Mechanism, CBAM). Nakłada ono na część importerów określone obowiązki, za których naruszenie już teraz grożą wysokie kary, do 50 euro za tonę niezgłoszonych emisji.

Wymierzając wysokość dodatkowego, „karnego” zobowiązania podatkowego organ musi brać pod uwagę okoliczności towarzyszące dokonaniu przez podatnika naruszeń. W przeciwnym razie sankcja może naruszać zasadę proporcjonalności. Przepisy konstytuujące tę regułę wprowadzono do ustawy o VAT 6 czerwca 2023 r., jednak z zastrzeżeniem, że mają być stosowane do postępowań i kontroli wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowej regulacji. A zdarzało się, że organy o tym zapominały. To szansa dla firm, które padły ofiarą błędu organów podatkowych.

Dłużnik występując o zmniejszenie kary umownej jest zobligowany wskazać, do jakiej wysokości zmniejszenia żąda. Wyinterpretować to może również sąd pod warunkiem, że taką możliwość daje całokształt działań procesowych dłużnika. Sąd nie może sam z urzędu podejmować się miarkowania, jeśli z działań strony nie wynika chęć zgłoszenia żądania o to.